Op de foto rechts: een schildwants. Wantsen worden vaak voor kevers aangezien - en ze
lijken er ook op. Maar het Latijnse woord voor wantsen, Heteroptera geeft het
verschil aan: (hetero: verschillend, ptera: vleugels) slaat op het feit dat
het voorste paar vleugels maar voor een gedeelte verhard zijn, het andere deel is
vliezig. Dit in tegenstelling tot de kevers, Latijn: Coleo-ptera, bij wie de voorste
vleugels geheel verhard zijn en tegen elkaar liggen als dekschilden, (Grieks
Koleos, zwaardschede), zodat er altijd een naad over het midden loopt. Een wants
legt de voorvleugels over elkaar, dus is die naad er niet - zie de foto
rechts.
De indeling is overigens nog niet vastgesteld. Heteroptera vallen weer onder de
grotere orde Hemiptera of half(=hemi)vleugeligen, wat weer op deze eigenschap wijst.
Om het wat complexer te maken: de vleugellengte van het tweede vleugelpaar is bij één en
dezelfde soort wants soms ook verschillend: er zijn macro-ptere individuen met hele
vleugels, micro-ptere met kleine en a-ptere zonder vleugels (a-: niet, geen).
Verder hebben wantsen tot een snuit vergroeide monddelen, vandaar de ook gebruikte
naam Rhynchota (Rhyno = neus,snuit) of snavel-insekten. Deze buisvormige
snuit, proboscis of rostrum genoemd, heeft een vlijmscherpe punt en wordt in
rust horizontaal onder de kop gedragen. Bij het voeden wordt de snuit naar voren geslagen en
de plant of de prooi aangeprikt, verterend speeksel geinjecteerd en de voedzame sappen
opgezogen. De meeste wantsen zijn plantenzuigers, sommige kunnen nogal wat schade
veroorzaken. Ook de mens is soms "prooi", zoals bij de beruchte bedwants (de
wandluis).
Wantsen hebben stinkklieren ter verdediging, die scheiden een vloeistof af met een
slechte smaak en geur (en mogelijk verlammende eigenschappen). De meeste mensen vinden de
geur walgelijk.
De meeste wantsen hebben een platte vorm. Er is meestal een onvolkomen
gedaanteverwisseling, d.w.z. de jonge dieren (nimfen) lijken direkt op de oudere,
al hebben ze vaak nog geen vleugels.
WAT IS EEN WATERWANTS ?
Waterwantsen (Hydrocorisae) vormen geen echte biologische groep. Het is een verzameling sterk verschillende, aan het leven in en op het water aangepaste groep wantsenfamilies. Daarbij leeft een groep aan de oppervlakte (schaatsenrijders, vijverlopers, beeklopers) en een groep in het water ( bootsmannetjes, duikerwantsen, waterschorpioen, staafwants,zwemwants). Kijk maar eens op de wantsengalerij om te zien hoe verschillend ze zijn!
What's in a name:
De herkomst van het woord Wants is niet duidelijk, gesuggereerd wordt dat het van het Duitse "Wanze" komt.
De Engelse naam is "bug". Omdat onder die naam alles wat klein is en beweegt geschaard wordt, gebruikt men voor wantsen vaak de term "true bugs".
De Franse naam is "punaise". En dus is de naam voor de prikkers die we in
Nederland als punaises kennen, daarvan afgeleid. Daarbij had men bij die naam vooral de
bedwantsen (wandluizen) in gedachten. Het woord komt van putinasius, wat weer van
putere, stinken en nasus, neus.
(Zie deze Franse Wikipedia pagina).