DUIKERWANTS, anatomie

HELP Beweeg de aanwijspijl over de links (algemeen, kop enz.) en houdt hem boven het onderdeel wat je wilt zien. Er moet links een foto komen en rechts beschrijvende tekst. Als je KLIKT op een link, ga je naar een extra pagina met een grotere foto en/of meer informatie. Werkt dit allemaal niet goed bij jou, of is het te moeilijk, klik dan in de regel onder de plaatjes links op 'HIER'. algemeen Als echte wants is de duikerwants ietwat plat, al is voor het leven in het water de vorm duidelijk aangepast. Wanneer de dekschilden en vleugels uitgeslagen worden, doet het achterlijf wat aan dat van een vliegje denken. Toch is de duikerwants onder water goed gestroomlijnd.
kop De kop is groot met flinke ogen en zit als een gestroomlijnde helm voor het lichaam. De kop eindigt onderaan in de korte, geribbelde snuit. De voorkant, het gezicht (frons) heeft bij sommige soorten een groef. De voelsprieten (antennae) zijn praktisch niet aanwezig. De nek is dun en wordt beschermd door het aan de kop vastzittende rugschild.
borststuk In het borststuk (thorax) zitten ademhalingsopeningen (stigmata), enkele zijn omgevormd tot gehoororgaan. Aan elk borstsegment zit een paar poten. De drie pootparen zijn heel verschillend.
voorpoten De voorpoten leveren de voeding: ze zijn kort, de voet (tarsus) is verbreed en er zitten lange haren aan. Met de voorpoten woelt de duikerwants de afvallaag (detritus) op de bodem om, de lange haren vormen een zeefkorfje, waarmee eetbare brokjes uit de detritus bij de zuigsnuit gehouden kunnen worden. Op de voorpoot-femur (dijbeen) van de mannetjes van sommige duikerwantssoorten zitten doorntjes. Men dacht vroeger ten onrechte dat hiermee geluid (stridulatie) gemaakt werd.
middenpoten De poten van het tweede pootpaar zijn relatief lang, zijn dun behaard (mogelijk als stuur bij het zwemmen) en hebben twee flinke klauwen aan het einde, waarmee het insect zich op de bodem vasthoudt.
achterpoten Het derde pootpaar vormt de aandrijving: het laatste deel van de achterpoten is verbreed en voorzien van haarzomen, die uitklappen bij de zwemslag voor een groter oppervlak, en inklappen als de poten terug naar voren bewegen, zodat er dan veel minder weerstand is en de vaart nauwelijks wordt afgeremd.
achterlijf Het achterlijf (abdomen)is plat en relatief klein. Onder water lijkt het forser door de omringende luchtbel. Het profiel is door de luchtbel ook meer gestroomlijnd. Aan de achterpunt zitten lange haren. dekvleugels De dekvleugels(hemi-elytra) zijn de ietwat verharde voorvleugels, daarom worden ze dekvleugels genoemd en niet dekschilden, zoals bij kevers. Onder de dekvleugels liggen de doorzichtige achtervleugels opgevouwen op het achterlijf, hiermee kan de duikerwants vliegen. Tussen de dekvleugels en de achtervleugels zit een luchtlaagje.

Alle foto's op deze site zijn door G.H. Visser (Aadorp, Nederland) gemaakt, tenzij anders genoemd. Alle rechten behoren hem toe. Deze foto's mogen op geen enkele wijze anders dan voor eigen privé gebruik aangewend worden. Als u ze voor doelen, waarbij derden betrokken zijn, wilt gebruiken, vraag dan via een e-mail toestemming aan de auteur. In het bijzonder worden mensen aangemoedigd die materiaal nodig hebben voor natuurexposities of voor educatieve doeleinden.