Ik vond deze kever in mijn tuinvijvertje en maakte er wat plaatjes van - dat gaf een nieuwe impuls aan mijn "sloot-fotografie" en leidde uiteindelijk tot deze website.
Je kunt aan de groeven in de dekschilden zien dat dit een vrouwtje is, bovendien hebben mannetjes altijd zuignappen aan hun voorpoten. Er komen ook vrouwtjes voor met gladde schilden. De geelgerande waterroofkever is één van de grootste kevers van ons land en is een hongerige carnivoor, die in alles bijt wat maar niet vegetarisch is. Ondanks dat (of dankzij?) is het een interessant dier, wat gemakkelijk (apart) in een niet te klein aquarium een tijdje gehouden kan worden. Omdat het dier vissen kan aanvallen, wordt hij vaak uit vijvers geschept en verdelgd. Dat is triest, want vijvers zijn hun "reservaten" nu veel natuurlijke habitats vernietigd zijn. Als je ze in de tuin laat liggen vliegen ze na een tijdje vanzelf ergens anders heen.
De eitjes worden door de kever in een plant gestoken, de larven komen in juni tevoorschijn, meer hierover op de pagina over de larve. De geelrand is de meest typerende soort van de waterroofkevers of dytiscidae groep, die veel eigenschappen gemeen hebben.