Dit is de spin waar je soms even van schrikt bij een sloot of vijver doordat
hij ineens uit de oeverbegroeiing pijlsnel over het water naar een andere plek rent. Je ziet
haar vooral op drooggevallen oevers en natte plekken in weilanden. Het is geen waterspin, maar
een lid van de wolfspinnen familie (Lycosidae, van Lycos = wolf) die zo heten omdat men vroeger
dacht dat ze in troepen jaagden. Dat is niet zo, wel zijn het jagende spinnen die geen vangweb
maken maar een buisvormig woonnetje tussen planten of stenen. Wolfspinnen roven graag in de
buurt van water, en zoals de naam Pirata al aangeeft, doet deze spin dat bij voorkeur. Hij kan
goed en snel over het wateroppervlak lopen dankzij waterafstotende haren aan de poten, al loopt
hij beter over eendekroos en andere drijvende planten. Als ze zich bedreigd voelen, duiken ze
zelfs onder water en kunnen, door de tussen de vettige haren van het achterlijf meegenomen
lucht, als een echte waterspin uren onder water blijven.
Zoals alle wolfspinnen spint het
Pirata vrouwtje een stevige cocon om de eitjes en sleept die, aan het achterlijf gekleefd, mee
tot ze uitkomen (zie plaatjes hieronder). De naam poelpiraat is niet echt ingeburgerd,
de naam komt weinig voor in de literatuur. Sommigen zeggen: oeverspin, maar dat geeft
verwarring met de gerande oeverspin. De poelpiraat is zonder microscopie niet te onderscheiden
van de veenpiraat . Gezien de vindplaats (mijn vijver) is het bijna zeker de
poelpiraat.
Poelpiraat vrouwtje met eicapsel
loopt op kroos, waaronder ook twee
Helophorus kevertjes zitten.
Dezelfde spin, ondergedoken.
Meer informatie en veel mooie foto's op de spinnen site van Ed
Nieuwenhuys.
Nog meer spinnenfoto's op SPIDERS ON
THE WEB